
Το ευθυμογράφημα της εβδομάδας – Καθημερινές ιστορίες για γέλια και για κλάματα
Αγαπητοί μου φίλοι αναγνώστες , σήμερα θα σας διηγηθώ δύο περιστατικά φρέσκα , έπεσαν στην αντίληψή μου αυτές τις μέρες του δωδεκαημέρου και τα οποία θεώρησα ενδιαφέροντα και έπρεπε να σας τα μεταφέρω και να τα σχολιάσω .
Που λέτε , η κυρία , με το που έσκασε η ήλιος πάνω από τον Άγιο Στέφανο είχε βγει τσάρκα με τα τρία μικρά και ομολογουμένως χαριτωμένα σκυλάκια της που περπατούσαν σαν βερβερίτσες .
Απ΄ ότι εκ των υστέρων αντελήφθην η εν λόγω ερίτιμος κυρία , μάλλον έκανε το δρομολόγιο αυτό τρείς φορές την μέρα , πρωί – μεσημέρι – βράδυ, όπως παίρνεις το φάρμακο .
Θα μου πείτε , τι το περίεργο ; Το αν και τι είναι περίεργο μετά , αλλά απ΄ότι φαίνεται ο εν λόγω περίπατος της κυρίας μετά των τριών χαριτωμένων σκυλακίων της , κάποιους ενόχλησε και έτσι ξεκίνησε το παζάρι .
_Που πάτε κυρία σκυλού ; φώναξε άγρια κάποιος με βραχνή φωνή καθώς η ομήγυρη , κυρίας και σκυλακίων , έφτασε έξω από την αυλόπορτα του σπιτιού του .
_Λογαριασμό θα σας δώσω αγαπητέ μου που πάω ; Όπου θέλω πάω , απάντησε όλο νεύρα η κυρία .
_Κοίτα , μη με αναγκάσεις να σου πω τίποτα …
_Κύριέ μου , μάλλον δεν ξυπνήσατε καλά , απάντησε η κυρία απτόητη .
_Άκου να σου πω , μια χαρίτσα ξύπνησα , αλλά μου την σβούρισε που σε είδα πρωί – πρωί , άλλη δουλειά δεν έχεις , ήθελα να ξέρω , συνέχισε να μπαμπαλίζει ο κύριος από μέσα απ΄την αυλή .
_Τι να σας πω κύριε , λυπάμαι , απάντησε η σκυλού , συγνώμη , η κυρία με τα σκυλιά ήθελα να πω , απομακρινόμενη .
_Άμα πατήσω άλλη φορά σκυλόσκατο έξω απ΄την πόρτα εσύ να ξέρεις . Να τα μαζεύεις , αλλιώς θα έχουμε ντράβαλα , επέμενε ο κύριος .
_Να τα μαζέψεις εσύ .
_Εγώ να μαζέψω τα σκατά απ΄τα δικά σου τα σκυλιά ; Πας καλά ;
_Και που ξέρεις ότι αυτά είναι απ΄τα δικά μου τα σκυλιά ;
_Κι΄ απου ποια έναι ;
_Ξέρω γώ ; Απ΄τα δικά μου πάντως δεν είναι , επέμενε η κυρία .
_Και πως του γνουρίζι ;
_Θα σας έλεγα τώρα καμιά κουβέντα αλλά έχει χάρη, απάντησε η κυρία .
_Καλώ…ωωως , καλώ…ωωως , πέρνα εσύ άλλη μέρα και τα λέμε , μουρμούρισε ο κύριος.
_Γιατί , τι θα μου κάνετε ; Ο δρόμος είναι δημόσιος εσείς από την μέσα μεριά , ξεσπάθωσε η κυρία .
_Καλώ…ωωως , καλώ…ωωως , μουρμούρισε πάλι ο κύριος .
Το άλλο πρωί , ν΄ άσου η κυρία σκυλού έξω απ΄το σπίτι του εν λόγω κυρίου που είχε την λογομαχία . Κοίταξε λοξά να δει τι παίζεται κι΄ αφού βεβαιώθηκε ότι ο χώρος ήταν ελεύθερος , χαμογέλασε Σαρδόνια και προχώρησε αλλά με το που έφτασε έξω απ΄την αυλόπορτα ακούει μουσική : «Θα στο ρίξω φόλα το σκυλάκι σου …» .
Απ’ εκείνη τη μέρα , αγαθή ήταν η ώρα . Ούτε που ξαναφάνηκε , ούτε που την είδε κανένας να περνά με τα σκυλιά της . Ο εν λόγω κύριος ακόμα τρίβει τα χέρια του .
Δεύτερη μέρα Πρωτοχρονιάς βράδυ και όπως συνηθίσω κατέρχομαι στο κέντρο για τον απογευματινό καφέ . Μπαίνω στο καφέ και κάθομαι . Σε λίγο καταφθάνει μια παρέα Αθηναίων επισκεπτών και κάθισαν στο διπλανό τραπέζι .
Ακούω μια απ΄τις κυρίες της παρέας να ρωτά : _Άραγε επιτρέπετε το κάπνισμα ; Γιατί εγώ καφέ χωρίς τσιγάρο δεν μπορώ , συμπλήρωσε .
_Να ρωτήσω κάτι κύριε ; Ακούω να λέει ο κύριος και προφανώς σύζυγος της κυρίας στον κύριο που στέκονταν όρθιος πίσω απ΄την μπάρα : _Μπορούμε να καπνίσουμε ; Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα ;
_Μπουμπουνίστε το , κανένα πρόβλημα , δεν βλέπετε όλοι καπνίζουν .
_Λέω , μήπως ο νόμος …
_Ποιός νόμος , δεν υπάρχει νόμος , καπνίστε ελευθέρως , συμπλήρωσε ο «μπαρίστας» .
_Πως δεν υπάρχει , ο νόμος υπάρχει άλλο αν δεν εφαρμόζεται , επέμενε ο πελάτης.
_Οι νόμοι στην Ελλάδα , είναι για να μην εφαρμόζονται , επανέλαβε ο μπαρίστας .
_Ακούτε ; Ελευθέρως και κατά βούληση , είπε χαριτολογώντας ο πελάτης και άρχισε το καπνίζειν αρειμανίως κάνοντας την αίθουσα Κούγκι .
Μάζεψα κι΄ εγώ τα τουμπλέκια μου κι΄ έφυγα μπαρουτοκαπνισμένος .
Ελλάς (τρ)ελλάς !!
Τα σχόλια είναι κλειστά.